Στην Αθήνα σήμερα 8-8-2007, εγώ, ο Παναγιώτης Τραϊανού, κάτοικος Αθηνών, αποφάσισα την ίδρυση κόμματος με την επωνυμία ΕΑΜ Β'.
Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα μακρόχρονης σκέψης και μεγάλης ευαισθησίας πάνω σε θέματα πολιτικής. Θέματα εθνικής, κοινωνικής και περιβαλλοντολογικής πολιτικής....
Το συγγραφικό μου έργο (πλέον των 25 βιβλίων), πάνω στα θέματα αυτά, μου επιτρέπει να θεωρώ ότι έχω τα απαραίτητα εχέγγυα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στον πολιτικό στίβο. Άλλωστε, εξαιτίας αυτών των βιβλίων, δέχθηκα "πιέσεις" από φίλους κι αναγνώστες να προχωρήσω σ' αυτό το "βήμα". Ένα "βήμα" ασφαλές για την κοινωνία, εφόσον μέσω αυτών των βιβλίων έχω δημοσιοποιήσει τις απόψεις μου και αυτό με καθιστά "γνωστό" και βέβαια προβλέψιμο στον χώρο. Απόψεις, οι οποίες δηλώνουν με τον πιο απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο την προσήλωσή μου στις αρχές της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Απόψεις, οι οποίες αποδεικνύουν μια σχεδόν θρησκευτική προσήλωση στο Σύνταγμα της Ελλάδας.
Η ίδρυση του κόμματος κατά τη γνώμη μου επιβάλλεται από τις ανάγκες των καιρών. Ανάγκες, οι οποίες πλέον δεν μπορούν να καλυφθούν από το υπάρχον πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης. Θεωρώ ότι ο "κύκλος" της μεταπολίτευσης έχει "κλείσει" και γι' αυτόν τον λόγο προχωρώ στην ίδρυση του κόμματός μου. Θεωρώ ότι υπάρχει χώρος για νέες ιδέες πάνω σε νέα προβλήματα, τα οποία είναι τελείως διαφορετικά από εκείνα που κάποτε χαρακτήριζαν την "αυγή" της εποχής της μεταπολίτευσης.
Κάποτε τα μεγάλα σημερινά κόμματα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της εποχής τους και γι' αυτό έλαβαν τη σημερινή τους μορφή. Μέσα σ' ένα περιβάλλον έντονων ιδεολογικών συγκρούσεων, ήταν λογικό ν' αναπτύξουν τεράστιους μηχανισμούς και να εμπλακούν σε αναλόγου μεγέθους ιδεολογικά, κοινωνικά και ταξικά συμφέροντα. Έπρεπε να διαθέτουν "κορμούς" μεγάλους, οι οποίοι θα έδιναν —αν οι ανάγκες το απαιτούσαν— τη "μάχη" για την προστασία της Δημοκρατίας. Της νεαρής τότε Δημοκρατίας με τους πολλούς εχθρούς.
Σήμερα όλα αυτά δεν ισχύουν. Οι εχθροί της Δημοκρατίας έχουν πλέον αλλάξει μορφή. Το παγκόσμιο ιδεολογικό περιβάλλον έχει ξεκαθαρίσει οριστικά και δεν υπάρχουν πλέον οι αντιδημοκρατικοί ιδεολογικοί "γίγαντες", που απειλούσαν τις μικρές "περιφερειακές" δημοκρατίες. Ως εκ τούτου τα δεδομένα άλλαξαν και στο επίπεδο των κρατών. Σήμερα οι εχθροί της Δημοκρατίας δεν είναι οι παλιοί "συνωμότες", που απεργάζονταν "εκτροπές". Σήμερα οι εχθροί της Δημοκρατίας είναι πιο "ελκυστικοί" και ως εκ τούτου πιο επικίνδυνοι. Σήμερα δεν τις απειλούν με κατάλυση. Δεν έχουν τέτοια ανάγκη, εφόσον σήμερα μπορούν και τις "αγοράζουν".
Από τους λίγους, μεγάλους και πάνοπλους εχθρούς της προηγούμενης εποχής πήγαμε στους εχθρούς που μας "χτυπούν" στην καθημερινότητά μας. Σε πολλούς και μικρούς "εχθρούς", εξίσου επικίνδυνους. Που μπορούν και έρχονται ύπουλα μέσα στα σπίτια μας. Που μπαίνουν στα σαλόνια μας. Που διαβρώνουν συνειδήσεις. Που αλλοιώνουν τρόπους σκέψης. Που αλλάζουν τα πρότυπά μας. Που μας χειραγωγούν και μας παραδίδουν σε "εμπόρους" όλων των ειδών.
Σήμερα οι εχθροί της Δημοκρατίας χρησιμοποιούν την τεχνολογία. Τα ΜΜΕ και το ίντερνετ είναι πολύ πιο επικίνδυνα απ' ό,τι φαίνονται. Πίσω από τα "ανώδυνα" και τα "γυαλιστερά", που μας προβάλουν "δωρεάν", κρύβονται συμφέροντα τεράστια. Συμφέροντα, που έχουν άμεσο κέρδος από την ισοπέδωση των εθνικών κρατών. Συμφέροντα, που έχουν άμεσο κέρδος από την αποκτήνωση του ανθρώπου. Από τη μετατροπή του σε ένα απλό καταναλωτικό ζώο χωρίς πατρίδα και πολιτισμό.
Αυτά τα συμφέροντα πλέον μας απειλούν με εξίσου επικίνδυνο τρόπο. Έχουν εμπορευματοποιήσει τα πάντα. Αυτή η χωρίς όρια εμπορευματοποίηση απειλεί την ίδια μας τη "ζωή". Στο όνομα του κέρδους απειλείται η εθνική πολιτισμική μας κληρονομιά. Απειλείται το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής του Έλληνα πολίτη. Αυτοί είναι οι στόχοι πλέον. Αυτοί είναι οι στόχοι που μπορεί να έχει ένα νέο κόμμα, που παρακολουθεί την εποχή μας.
Να σώσουμε την κληρονομιά μας από συμφέροντα, που θέλουν να μετατρέψουν όχι μόνον τους Έλληνες αλλά το σύνολο των λαών σε έναν απρόσωπο καταναλωτικό ανθρώπινο "χυλό". Να σώσουμε την παραγωγή και την απασχόληση από συμφέροντα, που κουβαλούν τα πάντα από παντού και ελέγχουν την αγορά. Να σώσουμε το περιβάλλον από έναν "στρατό" επενδυτών, που αρπάζει τα πάντα για να τ' "αναπτύξει" και στην πραγματικότητα υποβαθμίζει τα πάντα. Να σώσουμε τα παιδιά μας από ένα ηλεκτρονικό "κρεματόριο", που τους αλλάζει τα πρότυπα και τα ακρωτηριάζει συστηματικά.
Θέλουμε έναν λαό χαρούμενο. Έναν λαό που θα εργάζεται και θα είναι περήφανος για την ταυτότητά του. Έναν λαό καλά εκπαιδευμένο, που δεν θα γίνεται εύκολη "λεία" των "τηλεσκουπιδιών". Έναν λαό, που, την όποια διαφοροποίησή του, θα τη μετατρέπει σε αγάπη και προσφορά προς τους άλλους. Έναν λαό, που δεν θα σέρνεται πίσω από την "εικονική πραγματικότητα" που του προβάλουν οι έμποροι της Νέας Τάξης. Έναν λαό, που θα κοιτά με αισιοδοξία το μέλλον.
Σ' αυτές τις αλλαγές δεν μπορούν πλέον ν' ακολουθήσουν τα μεγάλα κόμματα της μεταπολίτευσης. Είναι αδύνατον να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις. Η εποχή δεν μπορεί να σηκώσει τους "δεινόσαυρους" του παρελθόντος. Τα υπάρχοντα κόμματα έχουν βαριά "φορτία", τα οποία τα καθιστούν δυσκίνητα. Δεν έχουν ευελιξία σε μια περίοδο στην οποία η ίδια η επιβίωση εξαρτάται από την ευελιξία αυτήν.
Θεωρώ λοιπόν ότι τα κόμματα τα οποία θα επιβιώσουν θα είναι μικροί "νευρώδεις" και φρέσκοι οργανισμοί, οι οποίοι θα έχουν δυνατότητα προσαρμογής στα σύγχρονα προβλήματα. Κόμματα, τα οποία θα έχουν αντίληψη των πραγματικών προβλημάτων και θα καταθέτουν λύσεις άμεσα εφαρμόσιμες. Ένα τέτοιο κόμμα φιλοδοξεί να γίνει και το ΕΑΜ Β'.
Το ίδιο το όνομα του κόμματος προέρχεται από την αγωνία μας για την εθνική μας επιβίωση. Έχει μια συμβολική σημασία ιδιαίτερης αξίας. Γιατί; Γιατί θεωρούμε ότι μερικά πράγματα επαναλαμβάνονται. Όταν αυτά τα πράγματα είναι αρνητικά, φυσικό είναι να θεωρούμε ότι ένας πετυχημένος συμβολισμός δίνει "στίγμα" σε έναν αγώνα. Το ΕΑΜ κάποτε αντιπροσώπευε τη μάχη του ελληνικού λαού απέναντι στον αρπακτικό ιμπεριαλισμό. Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σ' ένα ανάλογο πρόβλημα. Απλά σήμερα δεν υπάρχουν στρατιώτες και τανκ, αλλά "επενδυτές" και χρήματα. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Οι Έλληνες χάνουν σταδιακά την "ταυτότητά" τους. Οι Έλληνες χάνουν σταδιακά την πατρίδα τους.
Ό,τι έχει αξία σ' αυτόν τον τόπο, σταδιακά πηγαίνει σε ξένα χέρια. Η λαίλαπα της Νέας Τάξης έχει δημιουργήσει μια τεράστια "δίνη", που καταπίνει λαούς και κράτη με μεγάλη ευκολία. Έχει βάλει τους λαούς σε μια μεγάλη "κρεατομηχανή" και τους ομογενοποιεί σε βαθμό που να ισοπεδώνει κάθε εθνική πολιτισμική ιδιαιτερότητα. Για έναν λαό με έναν τεράστιο πολιτισμό, όπως οι Έλληνες, αυτό είναι απαράδεκτο. Είναι απαράδεκτο τόσο για τους ίδιους όσο και για τους υπόλοιπους λαούς, οι οποίοι "κινδυνεύουν" να στερηθούν την πραγματική ελληνική παρουσία. Θα είναι φτωχότερος ο κόσμος, αν οι Έλληνες "χαθούν" μέσα στα ψεύτικα και γυαλιστερά πρότυπα της Νέας Τάξης.
Ταυτόχρονα όμως αυτή η χαώδης κι αρπακτική Νέα Τάξη απειλεί και τις ίδιες τις πατρίδες των λαών. Η δύναμη του χρήματος είναι ασταμάτητη και "καταπίνει" τα πάντα. Μόνον η Γνώση και η Ευαισθησία ενός λαού μπορεί να το σταματήσει. Σήμερα αυτό το χρήμα αντιμετωπίζει τις πατρίδες των λαών σαν "ακίνητα" προς πώληση. Απαιτεί στην κυριολεξία να του παραδώσουν οι λαοί τις περιουσίες τους (ιδιωτικές και δημόσιες).
Αυτά είναι τα προβλήματα που σήμερα πρέπει ν' αντιμετωπιστούν. Προβλήματα, που για τη λύση τους απαιτούν Γνώση, Ευαισθησία και Αφύπνιση. Αυτά είναι τα "όπλα" του κόμματός μας απέναντι στις προκλήσεις και τις "απειλές" της σύγχρονης εποχής.
Ο Πρόεδρος
Τραϊανού Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου