Ο Τούρκογλου ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος "σκέφτηκε" τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, που οδήγησε στην έκρηξη της διαφθοράς, που ξεκίνησε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τούρκογλου...Ο ίδιος Τούρκογλου ήταν ο Υπουργός Πολιτισμού, ο οποίος διαχειρίστηκε τη διαφθορά και τη σπατάλη των ίδιων των Αγώνων. Ο ίδιος ήταν αυτός, ο οποίος εξασφάλισε...τα συμφέροντα της Διαπλοκής στην Ελλάδα με τον νόμο περί βασικού μετόχου. Όπου η διαφθορά, το παρακράτος και οι ξένοι ιμπεριαλιστές ήθελαν ένα γαϊδούρι, για να "φορτωθεί" πάνω του το βαρύ "φορτίο" της αθλιότητας, γνώριζαν πού θα το έβρισκαν.
...ο "Μπάτλερ" της τελευταίας στιγμής.
Ο —σύμφωνα με τους Αμερικανούς— γεννημένος ως Τούρκογλου, Βαγγέλης Βενιζέλος, είναι μια πραγματικά ξεχωριστή περίπτωση. Αν δεν γνωρίζει κάποιος το παρελθόν του, δεν μπορεί να εξηγήσει το παρόν του.Αν δεν γνωρίζει κάποιος την ιστορία του, δεν μπορεί να εκτιμήσει το ποιόν του και άρα να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Γιατί; Γιατί όλα του τα χαρακτηριστικά είναι επίκτητα. Δεν γεννήθηκε όπως φαίνεται τώρα. Έγινε τέτοιος από τις επιλογές του. Πήρε ακραία μορφή, γιατί ήταν ακραίες και οι αποφάσεις του. Μιλάμε για πολύ λεπτές έννοιες, οι οποίες όμως συμβάλουν σε "μεγαλειώδη" αποτελέσματα.
Ο Βενιζέλος, για παράδειγμα, μοιάζει με τον Πάγκαλο, αλλά δεν είναι ίδιοι. Είναι, για παράδειγμα, εξίσου χοντροί, αλλά δεν είναι ίδιοι. Ο Βενιζέλος είναι "άρρωστος" ενώ ο Πάγκαλος όχι. Ο Βενιζέλος νοσεί από μια "αρρώστια", της οποίας το αποτέλεσμα είναι το πάχος, ενώ ο Πάγκαλος απλά είναι παχύς, επειδή είναι κοιλιόδουλος. Στον Πάγκαλο απλά αρέσει το φαγητό και τρώει. Δεν ελέγχει το φαγητό του και παχαίνει λόγω βλακείας. Αντίθετα με αυτόν, ο Βενιζέλος είναι άρρωστος. Τρώει, όχι επειδή του αρέσει το φαγητό, αλλά επειδή του αρέσει να τρώει. Νοσεί από την "αρρώστια" των ευνούχων. Δεν είναι απλά χοντρός ...Είναι βουλιμικός.
Ο χοντρός δεν είναι απαραίτητα επικίνδυνος για τον εαυτό του ή για το περιβάλλον του. Ο χοντρός μπορεί απλά να είναι τέτοιος, γιατί του αρέσουν πιο πολύ και πιο πολλά πράγματα από τον μέσο άνθρωπο και ως εκ τούτου αυτό "αποτυπώνεται" πάνω στο κορμί του. Ο βουλιμικός είναι άρρωστος άνθρωπος. Τρώει, χωρίς να μπορεί να σταματήσει. Τρώει μέχρι να σκάσει. Ο άνθρωπος αυτός επιβιώνει μόνον όταν υπάρχει κάποιος άλλος να τον περιορίζει εντός κάποιων ορίων ασφαλείας. Ο Βενιζέλος είναι ένας τέτοιος άνθρωπος. Στο σύνολο της ύπαρξής του είναι τέτοιος και όχι μόνον στο φαγητό.
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το λέει ο ίδιος. Πότε το είπε; Όταν δήλωσε στη Βουλή ότι πρέπει να αισθάνονται οι Έλληνες τυχεροί που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ξένων, προκειμένου ν' αναγκαστούν να αυτοπεριοριστούν. Εκείνη την ώρα δεν περιέγραφε τους Έλληνες, αλλά τον εαυτό του. Άθελά του αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο ίδιος και νομίζει ότι με τον ίδιο τρόπο σκεπτόμαστε όλοι. Ο βουλιμικός, που επιβιώνει χάρη στον έλεγχο των άλλων, αισθάνεται ευτυχής όταν έχει εξασφαλίσει αυτόν τον έξωθεν έλεγχο. Αυτή είναι η ζωή του Βαγγέλη. Είναι βουλιμικός. Τρώει όσο του επιτρέπουν και όχι όσο θέλει. Τρώει μέχρι εκεί που τον αφήνουν τα αφεντικά του ...Τα όποια αφεντικά του ...στην όποια δραστηριότητά του. Αυτή είναι η ζωή του.
Αν βρεθεί ένας διαιτολόγος, που θα του πει "τρώγε όσο μπορείς, γιατί δεν υπάρχει πρόβλημα υγείας", θα τον κουβαλάμε με καρότσα μέσα σε λίγες μέρες. Αυτό άλλωστε σημαίνει και βουλιμικός ...Βους+Λιμός ...Αυτός, ο οποίος πεινάει διαρκώς σαν βόδι, τρώει σαν βόδι και τελικά γίνεται τέτοιο. Ο Βενιζέλος είναι βουλιμικός. Πηγαίνει στα υπουργικά συμβούλια και μέχρι την τελευταία στιγμή καθαρίζει τα δόντια του ...απόδειξη ότι κάτι μασουλούσε πριν ανοίξει την πόρτα και βγει στο "ξέφωτο" της δημοσιότητας. Αυτή είναι η αρρώστιά του ...Του αρέσει να τρώει ...και όχι το φαγητό. Του αρέσει να μασάει. Αν μπορούσε να μασάει και χαρτονομίσματα, θα το έκανε. Γιατί έχει αυτήν την περίεργη συνήθεια σε βαθμό πάθους; Γιατί αυτή είναι η νόσος των ευνούχων. Τι είναι αυτή η νόσος; Η νόσος αυτών που στερούνται μια βασική σωματική απόλαυση και θέλουν να πάρουν το "ισοδύναμό" της απ' όπου αλλού μπορούν.
Αν υποθέσουμε, δηλαδή, ότι οι δύο απόλυτες σωματικές απολαύσεις, που μπορεί να πάρει ο άνθρωπος, είναι το σεξ και το φαγητό, τότε ο ευνούχος προσπαθεί να αντισταθμίσει μια μεγάλη απώλεια με μια εξίσου μεγάλη υπερβολή. Από τη στιγμή που δεν "πηδάει" καθόλου, θα μασάει συνέχεια. Δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση. Βάζει το σώμα του σε μια διαδικασία ευχαρίστησης, για να μπλοκάρει την ανάγκη του για μια άλλη. Μασάει, για ν' απασχολεί το σώμα του, προκειμένου να μην σκέφτεται το σεξ. Βλέπει το πιάτο με πάθος, για να μην βλέπει με ανάλογο τρόπο τη σερβιτόρα. Του γίνεται έμμονη ιδέα, εφόσον ο μέσος φυσιολογικός άνθρωπος στο σύνολο σχεδόν του χρόνου της ημέρας του —ανά λίγα δευτερόλεπτα— όταν δεν σκέφτεται το ένα, σκέφτεται το άλλο. Αναγκαστικά τα σκέφτεται, εφόσον συνδέονται άμεσα με τα ένστικτα της επιβίωσης.
Γι' αυτόν τον λόγο ο ευνούχος είναι σχεδόν πάντα βουλιμικός και γίνεται με μαθηματική ακρίβεια κήτος και βέβαια κακός άνθρωπος. Ο Βενιζέλος μοιάζει με αυτόν τον βουλιμικό "σακάτη". Μασάει συνέχεια, για να μην σκέφτεται και να μην βλέπει τίποτε άλλο πέρα από το φαγητό. Μασάει, γιατί του αρέσουν τα θηλυκά, αλλά μόνον πιάτα μπορεί να "δαγκώσει". Ευτυχώς που υπάρχει και ο αυνανισμός, γιατί θα τον χάναμε τον Βαγγέλη. Μπορεί, λόγω κοιλιάς, να μην τον βλέπει, αλλά γνωρίζει πολύ καλά πού βρίσκεται ο "μοχλός" επιβίωσης ...Ο Βαγγέλης ο "άρρωστος" ...Ο Βαγγέλης, που έφτασε σε αυτό το σημείο από τις επιλογές του ...Επιλογές, οι οποίες ξεκινάνε από έναν απόλυτα "πετυχημένο" γάμο, πάνω στον οποίο στήριξε όλη του τη ζωή.
Προφανώς νόμισε ότι έπιασε κάποιον παπά από τα "ευαίσθητα" και προσάρμοσε τη ζωή του στην προστασία αυτής της κατάστασης. Μια κατάσταση που, δυστυχώς γι' αυτόν, τον "δικαιώνει", εφόσον είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι το σύνολο της κοινωνικής, επαγγελματικής, ακαδημαϊκής, πολιτικής και όποιας άλλης μορφής επιτυχίας απολαμβάνει, το οφείλει αποκλειστικά στον πεθερό του ...Ο "φοιτητοτίποτας", που με ένα "άλμα" ανέβηκε στην κορυφή της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης. Αυτή η "δικαίωση" τον βύθισε και τον βυθίζει καθημερινά ολοένα και περισσότερο μέσα στην "αρρώστιά" του.
Φυσιολογικό είναι αυτό. Σε μια Θεσσαλονίκη με ένα πολύ "στενό" κοινωνικό περιβάλλον και τόση "εκκωφαντική" επιτυχία σημαίνει αυτοπεριορισμός επιπέδου "Αγίου Όρους". Σημαίνει "αυτοευνουχισμός", προκειμένου να προστατευτεί η "επιτυχία". Σημαίνει ότι ο πονηρός Βαγγέλης σε πολύ νεαρή ηλικία πήρε τους "όρχεις" του και τους τοποθέτησε σε κάποιο από τα μεγάλα συρτάρια του Μπακατσέλου. Τι του απέμενε να κάνει ως σωματική απόλαυση και ηδονή; ...Να τρώει ...Να τρώει, για ν' αντισταθμίζει αυτά, τα οποία δεν μπορούσε ν' απολαύσει. Στην πραγματικότητα ο Βαγγέλης "έτρωγε" γι' αυτά που δεν μπορούσε να "πηδήξει". Πούλησε την ψυχή του στο διάολο και το κενό το γέμισε με καθαρό λίπος. Αυτή η επιλογή τον καθιστά έναν από τους πιο χοντρούς αλλά και έναν από τους πιο κακούς ανθρώπους που κάθισαν ποτέ στα έδρανα της Βουλής.
Ο Τούρκογλου είναι από τους πιο κακόψυχους, κακόβουλους, κομπλεξικούς, εκδικητικούς και υστερόβουλους ανθρώπους, που πάτησαν ποτέ την ελληνική γη. Τόσο "ξεχωριστός" όσο ξεχωριστή ήταν και η "τύχη" πάνω στην οποία έστησε το σύνολο της ζωής του. Από εκεί και πέρα είναι αδίστακτος. Αδίστακτος, όμως, στα όρια που επιβάλουν οι αρχικές επιλογές του. Οι ευνούχοι δεν ρισκάρουν, γιατί δεν είναι τζογαδόροι. Οι ευνούχοι είναι αδίστακτοι και σκληροί μόνο σε "στημένα" παιχνίδια. Ό,τι προλάβουν μέσα στα όρια που τους επιβάλλονται. Τέτοιος είναι και ο Βενιζέλος. Ό,τι προλάβει πριν τον αντιληφθεί το αφεντικό του, ο πεθερός του, η γυναίκα του ή οι κάμερες που βρίσκονται στη σάλα. Μπορεί να βαδίζει μπροστά στις κάμερες, έχοντας καρφωμένο ένα ολόκληρο κουλούρι μέσα στον λαιμό του ...Το τελευταίο κουλούρι της τελευταίας στιγμής.
Αυτό ακριβώς σημαίνει σεβασμός των ορίων που θέτουν τα αφεντικά, ακόμα κι αν αυτά είναι επώδυνα. Είναι βουλιμικός κληρονόμος μέσα στα όρια που έχει ορίσει ο Μπακατσέλος. Είναι βουλιμικός της διαφθοράς μέσα στα όρια που έχει ορίσει η Διαπλοκή. Είναι βουλιμικός της πολιτικής μέσα στα όρια που έχει ορίσει το Συγκρότημα. Τώρα είναι βουλιμικός της προδοσίας μέσα στα όρια που έχει ορίσει το ΔΝΤ και η Τρόικα. Είναι αδίστακτος και άπληστος σε όλες του τις δραστηριότητες, αλλά μέσα στα πλαίσια που έχουν ορίσει άλλοι. Μέσα στα πλαίσια που δεν τον "σκοτώνουν", γιατί έχουν φροντίσει γι' αυτό κάποιοι ανώτεροι προστάτες. Όταν όμως ένας τέτοιος άνθρωπος διαχειρίζεται εθνικά θέματα, γίνεται επικίνδυνος για το σύνολο της κοινωνίας. Αυτή η βουλιμικότητα τον κάνει επικίνδυνο για το δημόσιο συμφέρον σε περίπτωση που διαχειρίζεται τα δημόσια πράγματα. Γιατί; Γιατί είναι ιδιαίτερα ικανός όταν υπηρετεί αφεντικά και μάλιστα πανίσχυρα.
Όταν λοιπόν αυτά τα αφεντικά έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα με τον ελληνικό λαό, είναι αδύνατον να μην κάνουν τη δουλειά τους, έχοντας στην υπηρεσία τους τον τρομερό χοντρό. Αρκεί να τον πείσουν ότι έχουν τη δύναμη να τον "καλύπτουν" και αυτός μπορεί να κάνει οτιδήποτε για να τους εξυπηρετήσει. Μπορεί να γίνει το "θηρίο" της "αυλής" ...Με το αζημίωτο βέβαια, εφόσον αυτό είναι το ζητούμενο πάντα για τον Βαγγέλη. Το κέρδος. Αυτή είναι η ιερή λέξη για τον χοντρό. Γι' αυτήν την έννοια άλλωστε "αυτοευνουχίστηκε". Αυτό το κέρδος αναζητούσε, όταν παρίστανε τον γαμπρό του Μπακατσέλου. Αυτό το κέρδος αναζητούσε, όταν εξυπηρετούσε τους διαπλεκόμενους και τους τοκογλύφους σε όλες τις προηγούμενες θητείες των προδοτικών κυβερνήσεων στις οποίες συμμετείχε.
Απλά πράγματα. Για ό,τι παραπάνω θεωρήσαμε ότι υπήρξε συνωμοσία, για να καταστραφεί η χώρα εξαιτίας του υπερχρέους και της διαφθοράς, η συμμετοχή τού αδίστακτου και άπληστου Τούρκογλου ήταν πρωταγωνιστική. Ο Τούρκογλου ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος "σκέφτηκε" τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, που οδήγησε στην έκρηξη της διαφθοράς, που ξεκίνησε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο ίδιος Τούρκογλου ήταν ο Υπουργός Πολιτισμού, ο οποίος διαχειρίστηκε τη διαφθορά και τη σπατάλη των ίδιων των Αγώνων. Ο ίδιος ήταν αυτός, ο οποίος εξασφάλισε τα συμφέροντα της Διαπλοκής στην Ελλάδα με τον νόμο περί βασικού μετόχου. Όπου η διαφθορά, το παρακράτος και οι ξένοι ιμπεριαλιστές ήθελαν ένα γαϊδούρι, για να "φορτωθεί" πάνω του το βαρύ "φορτίο" της αθλιότητας, γνώριζαν πού θα το έβρισκαν.
Ο Τούρκογλου τους εξυπηρετούσε πάντα, για έναν πολύ απλό λόγο. Όχι μόνον επειδή ήτανδήθεν άφοβος ή γενναίος ...Θρασύδειλος είναι ο μπουχέσας. Απλά τους εξυπηρετούσε πάντα, γιατί αυτό ήταν κάτι που το θεωρούσε αρκετά ασφαλές. Δεν θεωρούσε ότι κινδυνεύει. Τους εξυπηρετούσε, γιατί υποτιμούσε τους πάντες. Θεωρούσε τον εαυτό του κάτι σαν "μάγο", που με την ευφυΐα του μπορούσε να καταφέρει και τα "θαύματα" ...Ο "ελέφαντας", που μπορούσε να κρυφτεί και πίσω από μια "μαργαρίτα", γιατί οι άλλοι ήταν βλάκες. Αρκεί να του πρόσφεραν διασφαλίσεις αυτοί τους οποίους φοβόταν και μπορούσε να κάνει τα πάντα. Γιατί αναφερόμαστε σ' αυτό; Γιατί πιστεύουμε ότι στο άμεσο μέλλον ο δωσίλογος Τούρκογλου δεν θα γλιτώσει τη δίωξή του. Το γνωρίζει άλλωστε και ο ίδιος. Γι' αυτόν τον λόγο και σε ανύποπτο χρόνο δήλωσε ότι απαιτείται νομική θωράκιση όσων εμπλέκονται στις αποκρατικοποιήσεις.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι αυτή η σιγουριά του είναι η "αχίλλειος πτέρνα" του. Αυτό, το οποίο φαίνεται σαν το δυνατό του σημείο, είναι αυτό το οποίο μπορεί ν' αποδειχθεί στο μέλλον ως η αδυναμία του. Συμβαίνει πολλές φορές να μετατρέπεται η απόλυτη δύναμη σε απόλυτη αδυναμία. Τι θέλουμε να πούμε; Ο άπληστος Βαγγέλης, εκτός όλων των άλλων, είναι κομπλεξικός κι ανασφαλής. Υπερεκτιμά τον εαυτό του, υποτιμά όλους τους άλλους και ταυτόχρονα δεν εμπιστεύεται κανέναν. Γι' αυτόν τον λόγο τα "φορτώνεται" όλα ο ίδιος. Τόσο τα καλά όσο και τα κακά. Δεν εμπιστεύεται ούτε τους ανθρώπους του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός του.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι, αν είναι διεφθαρμένος και τα έχει "αρπάξει" για την προδοσία του, είναι βέβαιο ότι τα έχει όλα γραμμένα στο "όνομά" του. Κάπου καλά κρυμμένα, αλλά πάντα στο όνομά του. Κάπου "έξυπνα" κρυμμένα, αλλά πάντα στο όνομά του. Δεν εμπιστεύεται ούτε καν τον στενό οικογενειακό του κύκλο, όπως έκαναν κάποιοι Άκηδες ή Μαντέληδες. Αν, δηλαδή, εξάντλησε κάπου όλη του την ευφυΐα και τη γνώση, πιστεύουμε ότι το έκανε γι' αυτόν ακριβώς τον στόχο. Να τα έχει όλα στον απόλυτο έλεγχό του. Να αισθάνεται ο ίδιος πλούσιος και όχι πλούσιος εξαιτίας κάποιου άλλου προσώπου, όπως έζησε σε όλη του τη ζωή.
Η οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση, που θα καταδιώξει τους σημερινούς δωσίλογους, θα ξέρει πού να ψάξει για τον Βενιζέλο.
απόσπασμα από Συγκατοίκηση Γιώργου Παπανδρέου και Βενιζέλου
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου