Ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης προς τον Ελληνικό λαό, είναι η παραίτηση που οφείλει να υποβάλει ο Κάρολος Παπούλιας από την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Οφείλει να προχωρήσει στην συγκεκριμένη πολιτική πράξη (ίσως την τελευταία της πολιτικής ζωής του) προκειμένου να δώσει την δυνατότητα στον..."κυρίαρχο λαό" (σύμφωνα με το Σύνταγμα) να αποφασίσει τι θα συμβεί στην χώρα.
Για όσο διάστημα ο Κάρολος Παπούλιας αρκείται στο να παρακολουθεί την κατάπτωση μίας χώρας, τον κατ' επανάληψη βιασμό του Συντάγματος (που οφείλει να προστατεύει) και την μετατροπή της χώρας σε χώρο, τόσο θα επιβαρύνεται με την "κατηγορία" της συνενοχής. Σεβόμενος τον θεσμικό του ρόλο οφείλει να κινήσει διαδικασίες επαναφοράς της δημοκρατίας στην χώρα, της οποίας υποτίθεται πως είναι ο πρώτος πολίτης. Εάν δεν μπορεί να το πράξει, οφείλει να δηλώσει αυτή την αδυναμία. Το χρέος του απέναντι στον Ελληνικό λαό είναι πολύ μεγαλύτερο από το οποιοδήποτε χρέος του σε πολιτικές δυνάμεις που τον στήριξαν ή τον στηρίζουν. Έχει παύσει να είναι κομματικό ον και έχει μετατραπεί σε αμιγώς πολιτικό ον.
Η χώρα ζει τις πιο δραματικές στιγμές από τη Χούντα και μετά. Η χρεοκοπία έχει χτυπήσει για τα καλά την καρδιά της Ελλάδας. Η κοινωνική έκρηξη είναι ορατή πλέον…Οι πολιτικές δυνάμεις στην πλειοψηφία τους αδυνατούν να παρέμβουν. Τα δύο μεγάλα κόμματα συνυπεύθυνα για την καταστροφή της χώρας, ερίζουν ποιο θα… σώσει (ξανά) την Ελλάδα.
Οι πολιτικοί στην πλειοψηφία τους, άβουλοι και μοιραίοι. Ο μόνος που θα μπορούσε να δώσει τη λύση και να λυτρώσει τη χώρα είναι ο πρόεδρος της δημοκρατίας.
Ο οποίος αντί να καταθέτει στεφάνια και να πραγματοποιεί εθιμοτυπικές βεγγέρες θα μπορούσε έστω και την ύστατη στιγμή να κάνει κάτι για να δικαιολογήσει την παρουσία του στο προεδρικό μέγαρο: να παραιτηθεί και η χώρα να πάει σε πρόωρες εκλογές, ώστε ο ελληνικός λαός να αποφασίσει για την τύχη του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου